dumanlandırmaq

1.

f.

1. Tüstüləndirmək, tüstü buraxmaq.

2. məc. Tutqunlaşdırmaq, dumanlı etmək; anlaşılmaz, görünməz hala salmaq; üstünü örtmək.

2.

f. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü qaldırmaq; tüstüləmək. Zərrintac xanım kreslodan üzüyuxarı dumanlandırdığı boz tüstünün içində sanki Xosrovun şirin sözlərini dinləyirdi. S. R.. // məc. Dumanlı, anlaşılmaz hala salmaq, üstünü örtmək, pərdələmək. Qəzetdə böyük mətləbləri dumanlandıran, xırda məsələləri şişirdən yazılar da özünə yer tapırdı. M. İ..